- To druga z autobiograficznych książek Stanisława Grzesiuka, choć chronologicznie pierwsza. Autor opisuje czas dorastania i wczesnej młodości w przedwojennej Warszawie, na Czerniakowie oraz czasy okupacji, zanim trafił do obozów nazistowskich. Dowiadujemy się dużo nie tylko o Warszawie, ale także filozofii życia autora, której motto jest jednocześnie tytułem książki. Uzupełnieniem jest krótka forma literacka „Nie ma życia” na zakończenie tomu.
- Obwoluta książki z przetarciami i niewielkim naddarciem z tyłu. Blok książki pęknięty w dwóch miejscach, jego dwie części oderwane od kapitałki. Brak luźnych, pojedynczych kartek. Lekkie zarysowanie długopisem na wyklejce.