- To druga książka Grzesiuka, choć chronologicznie pierwsza. Pisarz opowiada w niej o swojej młodości na ulicach przedwojennej Warszawy. Z tej historii wyłania się zespół wartości, jakim hołdował Grzesiuk – być sprytnym i sprawiedliwym, lojalnym wobec przyjaciół i swoich z ulicy oraz przede wszystkim cieszyć się życiem i kochać ludzi – no może, za wyjątkiem kleru, którego szczerze nie znosił, choć jak pokazuje 'Pięć lat kacetu”, miłość do bliźniego potrafiła i taką niechęć przełamać.
- Obwoluta książki poprzecierana i przebarwiona. Białe plamki to farba — można je zmyć — pozostawione jako niezamierzone, a ciekawe uzupełnienie okładki autorstwa Jana Młodożeńca. Blok bez uszkodzeń.